Dag lieve mensen, we zijn weer terug in Zuid Afrika na een fantastische tijd in Madagaskar. Hier zeven takes met dingen waar ik dankbaar voor ben.
- Het fantastische team. Ondanks de grote verschillen in leeftijd (de oudste was 69, de jongste 21) de verschillende achtergronden, beroepen en culturen smolten we snel samen tot een hechte groep die goed kon samenwerken maar samen ook ontzettend veel plezier hadden.
- Dr Heuric, de directeur van het ziekenhuis waar we werkten. Hij is werkelijk een van de meest inspirerende mensen die ik ooit ontmoet heb.
- De lange busreis. Hoewel ik me op sommige momenten van onze 15-uur durende busreis niet zo dankbaar voelde was 15 uur lang over hobbelige, bochtige wegen genoeg om ons een goed idee van de prachtige rijke natuur in Mdagaskar te geven en gaf het ons een kans om elkaar beter te leren kennen, en dat lukt heel erg goed in 15 uur.
- Mensen die aan iets beginnen zonder zeker te weten of het allemaal wel gaat lukken. Vorige week Zondag gingen we naar een 4 uur durende kerkdienst in een kerkgebouw dat nog in aanbouw was. Het dak was nog niet af en mensen zaten met paraplus in de kerk om zich te beschermen tegen de brandende zon. Halverwege de dienst was er tot grote hilariteit van het team een veiling van eten in de kerk om de kas van het bouwfonds wat te spekken. Zo kunnen er iedere week een paar nieuwe platen voor het dak gekocht worden en hopen ze klaar te zijn voor het regenseizoen begint.
- De lessen die ik in Madagskar geleerd heb van het team, de mensen om me heen, de observaties die ik deed. Het was een leerzame tijd.
- Even weg zijn van de Kaapse winter. Het was heerlijk warm in Madagskar terwijl het in Kaapstad onafgebroken geregend heeft en erg koud terwijl we weg waren. Ik las vanochtend in de krant dat een grote sneeuwstorm zelfs een paar mensen het leven gekost heeft.
- Het feit dat Hartmut en ik samen naar Madagskar konden gaan om dit allemaal samen te beleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten