Er zijn weinig dingen zo
leuk als een pakketje ontvangen in mijn brievenbus. Eerlijk gezegd komt het
niet direct in mijn brievenbus aan maar krijg ik een klein briefje in mijn
brievenbus waarop staat dat ik een pakketje mag ophalen van het postkantoor. Ik
weet dan nog niet van wie het is of zelfs maar waar het vandaan komt. En hoe
groot is de verassing dan altijd als de mensen bij het postkantoor me een
pakketje overhandigen. Ik kan mijn nieuwsgierigheid meestal niet bedwingen en
het pakketje is al open voor ik het postkantoor uit ben. Ik ben vast niet de
enige die zo blij wordt van grote en kleine cadeautjes in de mail. Daarom
organiseer ik een ‘give-away’, waarbij een van de lezers een leuk pakketje kan
winnen. De pakketjes die ik krijg zitten meestal vol met rood-wit-blauwe
herinneringen aan Nederland. Het pakketje dat ik ga versturen zit uiteraard vol
met leuke dingetjes uit Zuid Afrika.
Wil je kans maken op dit
pakketje?
Laat dan een berichtje achter onder deze blog waarin je verteld wat jij
het meest zou missen als je in een ander land zou wonen. Volgende week woensdag
(de 22e) maak ik de winnaar bekend. 
9 opmerkingen:
Shoppen met mijn zusje :)
Theo: familie
Peter: 't Stekkie
Jaap: Javaanse Jongens
Erik: eigengemaakte pasta-salade
Jou! X- as
Mijn familie en vrienden natuurlijk, maar ik zou vooral ook het gevoel missen dat ik alles ken en weet zijn. Even met de bus in België? Geen probleem! Maar hoe moet dat precies in Griekenland? Hoe verschillend zijn onze winkels van die in Brazilië? Hoe begroet je iemand in Nigeria? Hoe heten al die vreemde bomen in China? ...
Daar is maar 1 antwoord op mogelijk: de Hema!
Ik ga wel op java wonen...
Ha. Wel, ik kan je zeggen wat ik mis hier in Ierland? ;-)
Een netwerk van vrienden en familie die je langer dan een paar maand tot een jaar kent. Je volledig thuisvoelen in een land omdat je daar zolang gewoond hebt dat het in je leeft. Niet soms worden geconfronteerd met een woord, een gebaar, een traditie die je helemaal onbekend is maar die voor iedereen anders heel natuurlijk is. Je niet soms, uit het niets en onverwachts, een buitenstander voelen en anders dan al de rest. Ookal gebeurt dat maar zelden.
En natuurlijk, op een minder serieuze noot: frikandellen, sappig Vlaams, familie, vrienden, Vlaamse TV en de Seven Oaks ;-)
Dat was Hanne trouwens
gewoon Gronings of Nederlands kunnen spreken.
Een reactie posten