7 quick takes...

Deze keer staan de takes helemaal in het teken van afgelopen zaterdag. 

1. Afgelopen zaterdag hadden we weer een Izandla Zethemba (IZ) funday. IZ is een geweldige organisatie die zich inzet voor families die het slachtoffer zijn geworden van de AIDS epidemie. Ze organiseren wekelijks activiteiten voor kinderen en tieners en 6 keer per jaar is er een Funday om de kinderen even helemaal kind te laten zijn. Even weg uit de zorgen van de sloppenwijk en even genieten van de leuke dingen die er in en rond Kaapstad te doen zijn.
2. Eerst haalden we met een aantal vrijwilligers de tieners op uit de sloppenwijk, een paar meiden renden gelijk naar mijn auto maar waren enigszins teleurgesteld toen ze merkten dat Hartmut er niet was. Desondanks gingen ze wel met me mee en onderweg vertelden ze dat ze Hartmut zo leuk vonden. Ze vonden het leuk om te zien hoe hij mij behandeld, en ze zeiden dat hij een goed voorbeeld voor de jongens was. Onderweg ging het gesprek nog lang over verliefdheid, vriendschap en trouwen. Een van de meiden zei:’’ We zijn echt blij voor je dat je man zo goed voor je is en dat jullie ook goede vrienden zijn, maar wij zullen dat niet krijgen. Ons soort mannen is niet zo, een gelukkig huwelijk bestaat niet in onze cultuur’. Mijn hart brak, 14 jaar en voor het leven getekend door haar omgeving. Ik bid dat de jongens in haar omgeving zullen opgroeien tot echte mannen, en geen jochies zullen blijven die wegrennen voor verantwoordelijkheid.
3. We hadden de hele dag een grote rode dubbeldekkerbus tot onze beschikking die ons rondreed door de stad en de gids vertelde overal bijzondere wetenswaardigheden. Ik vond de bus altijd een beetje een toeristenattractie maar heb nu geleerd dat er heel veel is van Kaapstad dat ik nog niet weet.
4. De eerste stop was bij het ‘District 6 museum’. District 6 is een van de gebieden die tijdens de apartheid verklaard werd tot een ‘blank’ gebied en de meer dan 60000 inwoners werden uit hun huis verjaagd. Noor, een oude man die er vroeger zelf woonde vertelde in het museum met veel passie zijn verhaal. De hele wijk werd met bulldozers platgegooid om plaats te maken voor nieuwe huizen maar blanke mensen zijn er nooit gaan wonen en tot op de dag van vandaag ligt het voor het grootste gedeelte braak, als een pijnlijke herinnering aan de dingen die gebeurd zijn.  
5. De volgende stop was de Tafelberg. Met de hele groep zijn we met de kabelbaan omhoog gegaan. Ik ben zelf al vaak bovenop de Tafelberg geweest maar had de kabelbaan ook nog nooit gedaan. Het was een mooie heldere dag en we genoten van een schitterend uitzicht over de stad en de oceaan waarin de ondergaande zon verdween.
6. Aan het einde van de dag brachten we de tieners weer naar huis. Gugulethu, waar ze wonen, staat in schril contrast met de schoonheid die we de rest van de dag ervaren hadden. Overal liepen dronken mensen op straat, elk hoekje is volgebouwd met krotjes en als de zon onder is gegaan zijn de  bendes de baas. De meiden maakten zich terecht zorgen over hoe ze zonder kleerscheuren (of erger) thuis zouden komen. Gelukkig stond er bij de kerk een grote groep mensen van de kerk te wachten om alle tieners veilig bij hun huis af te leveren. 
7. De activiteiten van afgelopen zaterdag stemden me hoopvol voor de toekomst van dit land. Alle activiteiten waren namelijk gesponsord en het maakt me blij om te weten dat bedrijven voelen dat ze een sociale verantwoordelijkheid hebben ten opzichte van hun medemens.