5 years...

Vandaag is het vijf jaar geleden dat een naief meisje op een conferentie in Linz rondliep. Ze was vastbesloten om nog lekker lang vrijgezel te blijven en pas de te gaan trouwen als ze de wereld verbeterd had. 'Je vindt je prins in Linz' hadden haar vrienden gezegd maar daar had ze zich lachend vanaf gemaakt. Een vriend was wel het laatste waar ze tijd voor had. Dacht ze... Alles eranderde toen ze in de rij voor het eten stond en ze uit pure verveling de mensen om zich heen bekeek om ineens een glimlach te zien die haar leven zou veranderen. 'Dat is de man waarmee je gaat trouwen' zei een stemmetje in haar hart. En net zo snel als die gekke gedachte kwam probeerde ze hem weer weg te drukken, overigens met weinig succes. De eigenaar van de glimlach bleek een geweldige jongeman te zijn die in een seconde alles wat ze ooit gedacht had over liefde en aantrekkingskracht met de grond gelijk maakte. Ze werd halsoverkop verliefd en gedroeg zich de rest van de conferentie als een trouw hondje. Overal waar hij was was zei ook, of toch zo dicht mogelijk in de buurt. Alles waar hij om moest lachen moest zij ook om lachen....

Achteraf ben ik blij dat er van die conferentie maar heel weinig beeldmateriaal is want alleen de gedachte aan hoe ik op alle manieren aan Hartmut duidelijk probeerde te maken dat ik hem leuk vond doet me blozen. De foto bij deze blog is de dag na onze ontmoeting gemaakt, zelfs toen bloosde ik al..
Gelukkig had mijn verliefde gedrag wel succes en vieren we vandaag dat het vijf jaar geleden is dat we elkaar ontmoet hebben. 5 mooie jaren waarin die giechelede verliefdheid is uitgegroeit tot een diepe vriendschap, waarin gebleken is dat die leuke jongen ook een geweldige echtgenoot is. Ik ben dankbaar voor hoe de dingen gegaan zijn. ik had het zelf nooit zo kunnen bedenken, maar degene die mij het beste kent heeft het zo voor mij bedacht.
Onze eerste 5 jaren samen waren een turbulente tijd waarin we in verschillende landen gewoond hebben, waarin we verschillende banen gehad hebben en waarin we samen heel wat leuke dingen meegemaakt hebben. Ik kijk uit naar de jaren die volgen, ik verwacht iets minder verandering en iets meer stabiliteit maar je weet het nooit. Wat er ook komen gaat, we zijn samen, en samen met God. En dan maakt de rest niet zo heel veel uit...