A sweet treat.... Most Chocolaty Dulce de Leche Rice Krispies

 Het ‘onbewoonde-eiland-vraagstuk’. Je kent hem wel.  Op die vraag (een hele irritante) zijn een paar gewenste antwoorden die je hoort te geven. Van een christen wordt verwacht dat hij z’n bijbel meeneemt, als je een relatie heb moet je zeggen dat je uiteraard je lief mee zou nemen. (Mag een christen in een relatie dan een bijbel en een lief meenemen?) Als ik naar dat onbewoond eiland gestuurd wordt neem ik mijn favoriete kookboek mee. Op voorwaarde dat het eiland uitgerust is met een keuken en een voortdurende toevoer van verse ingrediënten. Met dat kookboek zal ik me niet snel vervelen en de gerechten zijn zo lekker dat de geur eerst Hartmut (die dan de bijbel mee moet nemen) dan wilde piraten en vervolgens hele volksstammen zal aantrekken. Ik zal niet lang alleen zijn.

Mijn favoriete kookboek is geboren uit een van de beste kook-blogs die het internet kent. Ieder nieuw gerecht dat er op komt lijkt een stemmetje te hebben dat mij commandeert gelijk te stoppen met waar ik mee bezig ben zodat ik mijn kookschort voor kan binden en de keuken in kan duiken om er een uur laten met een schitterende taart/ovenschotel/salade/soep weer uit tevoorschijn te komen. Ik kan het  motto van de Deb Perelman, de schrijfster van de blog, volmondig beamen. Je hoeft geen goede kok te zijn om met dure ingrediënten een mooie maaltijd in elkaar te zetten. Je bent pas echt een goede kok als je met eenvoudige bouwstenen die niet veel kosten een waar feestmenu klaar kan maken. Ze is wars van ingewikkelde technieken en ingrediënten die je alleen in dure delicatessenzaakjes kan kopen. Haar gerechten zijn eerlijk, gezond en allemaal even lekker. Toen in oktober 2012 haar kookboek uitkwam (natuurlijk eerst alleen in Noord-Amerika) heeft mijn schoonzusje het gelijk voor me gekocht en sindsdien heb ik bijna geen ander kookboek meer aangeraakt. Toen mijn ouders trouwden zei mijn oom, die de dominee was, bij het overhandigen van de trouwbijbel dat het een ‘jam-en-pindakaas-bijbel’ moest worden. Vies en plakkerig vanwege het veelvuldig gebruik. Mijn Smitten Kitchen kookboek is ondertussen een Jam-en-pindakaas-boek geworden. Mijn favoriete gerechten zijn gemakkelijk te vinden, het zijn de bladzijden die het meest aan elkaar plakken. Onderstaand recept is een bewerking van het recept voor ‘Salted Brown Butter Crispy Treats’. Ik heb dit al vaak gemaakt omdat het gemakkelijk is maar ook omdat het gluten en ei vrij is, ideaal voor mensen met allergieën.

Ingredienten

• 90 gram boter
• 2 eetlepels dulce de leche (bebogeen werkt ook heel goed)
• Een theelepel met grof zeezout
• 180 gram gepofte rijst (naturel, niet ‘mannah’ dan wordt het veel te zoet, je kunt de gepofte rijst vinden bij de ontbijtgranen)
• 285 gram witte marshmallows (ik kon alleen een zak met roze en witte vinden en zit nu dus met een heleboel overgebleven roze marshmallows. Op zich had ik die ook best kunnen gebruiken, dan wordt de kleur van het eindproduct een beetje vreemd)
• 250 gram pure chocolade 

Aanwijzingen

1. Smelt de boter, de zout en de dulce de leche samen in een zware pan over een laag vuurtje. Blijf roeren want het wordt snel té donker.
2. Voeg de marshmallows toe als het botermengsel goed gesmolten en lekker warm is. De marsjmallows zullen langzaam smelten. Blijf roeren tot er geen stukjes meer zijn. (de pan is nog steeds op een laag vuurtje)
3. Voeg de gepofte rijst toe als alles gesmolten is. Goed roeren!
4. Vet een grote bakplaat (20X30cm)  in met boter en schep het rijstmengsel in de bakplaat. Druk het nu allemaal goed aan tot het allemaal aan elkaar plakt en de bovenkant glad is. Ik vind het zelf het gemakkelijkst om dit te doen met een stuk bakpapier of bijvoorbeeld een wikkel van de boter.
5. Als het is afgekoeld kun je de chocolade au bain-marie smelten en uitgieten over de krispies. Laat het geheel opstijven in de koelkast.
6. Na minimaal twee uur kun je de hele plaat uit de koelkast halen en in stukjes snijden

Ik zei het toch, het is zo lekker dat we niet lang alleen op dat onbewoonde eiland zullen blijven!