Oh kom er eens kijken...

Ons mijn zingen voor sinterklaas is gelukkig niet tevergeefs geweest. De zwarte-piet-voor-Nederlandse-kindjes-in-het-buitenland heeft ons toch kunnen vinden.Ik kon het niet laten om toch een beetje aan Sinterklaas te doen. Voor mij is Sinterklaas een van de beste feeesten en het hoogtepunt van de Nederlandse cultuur. Ik betrap mezelf de afgelopen dagen steeds weer op het zachtjes zingen van sinterklaasliedjes.Ik kan uren wegdromen bij herinneringen aan mooie surprises, zakken vol cadeautjes, gezellige avonden met een buffet vol lekkerijen, gemaakt door mijn moeder.  De laatste uren voor het Sinterklaasfeest veranderde het Sikkema-huishouden in een groot geheimzinnig nest. Deuren die alleen op een kiertje open gaan omdat je niet mocht zien wat er binnen gebeurde, plakband en scharen die de hele tijd in gebruik waren omdat iedereen op het laatste moment nog cadeautjes moest inpakken. En een enkel gezinslid dat al in de huiskamer zat te wachten omdat ze met een betere planning een week van tevoren al klaar waren.We wisten al van een heel jonge leeftijd dat het allemaal een groot toneelstuk was, maar toch was het spannend, dat bonzen op de deur, de cadeautjes die er dan ineens stonden. Sinterklaas is een traditie die Hartmut en ik onze toekomstige kinderen willen meegeven. Hier krijgen de kinderen, net zoals in de meeste landen, met kerst ontzettend veel cadeautjes. Door Sinterklaas te vieren kunnen wij een stukje Nederlandse cultuur mee geven maar wat ik nog veel belangrijker vind is dat we op die manier met Kerst kunnen vieren waar het écht om gaat. De cadeautjes zijn immers al binnen...
En tot die kinderen er zijn heeft Hartmut geluk, nu is hij het dankbare slachtoffer van mijn sinterklaasobsessie.