Wat te doen met een goede cv?

Elektrisch ingenieur, psychologie en accounting. 3 verschillende universitaire studies waarmee het niet al te moeilijk moet zijn om een baan te vinden. Een goede baan waarmee je met gemak een gezin kan onderhouden. Tenminste, dat zou je verwachten. Vandaag ontmoette ik Sam. Hij was nerveus aan het wachten op nieuws over zijn vrouw. Zij was namelijk in de operatiekamer om een keizersnede te krijgen. Hij was zenuwachtig over de toekomst. Opgewonden, maar ook bang om vader te worden. De baby was welkom, maar totaal ongepland. Met hulp van wat geld uit de kerk hadden Sam en zijn vrouw wat spulletjes kunnen kopen die ze nodig zouden hebben voor hun kindje. Sam had nog maar net een baan. Hij was lang werkloos geweest en werkte nu als vrachtwagenchauffeur. Hoe lang hij de baan kon houden wist hij nog niet, hij had een maandcontract gekregen en hoopte dat ze het zouden vernieuwen. Sam en zijn vrouw zijn vluchtelingen uit Congo. Na jaren zwerven door Afrika, op zoek naar een land waar ze welkom zouden zijn, zijn ze 6 jaar geleden geland in Zuid Afrika. Ze leken goede kansen te hebben, zij had recht gestudeerd en hij studeerde in Congo voor elektrisch ingenieur. Toen hij in Zuid Afrika geen baan kon krijgen besloot hij om zijn tijd niet te verspillen en hij studeerde psychologie en accounting. Ze spreken allebei perfect Frans en perfect Engels.Een droom-cv zou je zeggen. Maar toch is het bijna onmogelijk om een baan te vinden. Er zijn in Zuid Afrika duizenden mannen zoals Sam en zijn vrouw. Artsen, ingenieurs, psychologen en accountants. Hoog opgeleide mannen en vrouwen die niet meer veilig waren in hun eigen land. Zuid Afrika werd en wordt nog altijd afgeschilderd als het Afrikaanse land van melk en honing. Het land waar geld en banen voor het oprapen liggen en waar je zomaar welkom bent. Waar dit fabeltje vandaan komt weet ik niet. De Zuid Afrikanen zijn ook helemaal niet blij met al deze mensen. De ‘banenpikkers’ die het land in komen en hopen met hun hoge opleiding zo over een baan te kunnen krijgen. Bazen durven de vluchtelingen ook haast niet aan te nemen omdat het voor veel haat en onderlinge pesterijen gaat zorgen. Een paar jaar geleden is er zelfs een grote golf van geweld geweest tegen al deze buitenlanders. Nu is dat een beetje rustiger maar het leven van de vluchtelingen blijft moeilijk. Ik klaagde in mijn vorige blog over home affairs, maar mijn ervaring met hen is nog goed, vergeleken met de ervaringen die ik hoor van vluchtelingen. Zij moeten op de stoep van home affairs slapen om zeker te zijn dat ze geholpen worden. Aangevraagde documenten komen gewoon niet aan. Elke dag leven ze in angst dat ze het land uit gegooid worden.

De verpleegster kwam binnen met een mooi donker kindje in haar armen. Ze gaf het aan Sam en feliciteerde hem met de geboorte van zijn zoon. Ik vroeg aan Sam hoe hij tegen de toekomst van hem, zijn vrouw en zijn zoon aan keek toen . Hij glimlachte en haalde zijn schouders op en zei, ‘God houdt van ons en ziet dat we ons best doen dus hij zal wel voorzien’.