7 quick takes

1. Deze blog is een experiment want ik type en stuur hem met mijn telefoon. Ik ben benieuwd of het lukt. Ik ben onderweg naar Uganda en zit op het vliegveld in Johannesburg. Straks 4 uurtjes vliegen en dan land ik in Kampala. Oké, dat laatste is technisch gesproken niet helemaal waar. Het vliegveld is in Entebbe, ongeveer een uur rijden van Kampala. Het is al 3 jaar geleden dat ik daar voor het laatst was en ik kan niet wachten om het weer te zien. Ik ben benieuwd of de voortdurende opmars de westerse wereld door steeds toegankelijker internet en telefoons het land veel veranderd heeft.

2. Ik kreeg net even een vlaagje heimwee toen de Klm crew met zijn blonde stewardessen in mooie blauwe mantelpakjes, vrolijk Nederlands kwetterend langs liep. Ik ben misschien niet helemaal objectief maar geen crew ziet er zo mooi uit als die van de klm.

3. De Kony 2012 video is jullie aandacht vast niet ontgaan. Ik heb hem gisteren met Hartmut gekeken. De manier waarop Kony en het conflict zijn neergezet is wereldwijd, maar ook in Uganda zelf nogal controversieel. Ik wil er nog een beetje meer over lezen voor ik er publiekelijk iets zinnigs over wil schrijven, ik hoop dat zeker nog te doen. Vooralsnog kan ik wel zeggen dat ik de controverse begrijp. Ik waardeer het dat er aandacht gevraagd wordt voor een tot nu toe nogal onbekend probleem maar denk dat de manier waarop dat gebeurt wel anders zou kunnen.

4. We hebben en heerlijk weekend gehad. Met een groep vrienden hebben we gekampeerd in een natuurreservaat bij een baai met de spannende naam "tieties baai". Ik heb het zelf niet verzonnen en zou zelf ook niet zo snel op de naam komen maar blijkbaar lijken de twee heuvels in het park op 'tieties'. Ik vermoed dat de plek zijn naam gekregen heeft van eenzame zeeman met erg veel verbeelding die naar maanden op een boot te hebben gezeten zijn vrouw miste.

5. Ondanks/dankzij de naam was het een heerlijk weekend. Wakker worden op nog geen 20 meter afstand van de zee. Een kampvuur, een gitaar en vlees op de braai met daarnaast een zuid afrikaans potjie (zeg:pooikie) waren een goede combinatie om heerlijk te ontspannen.

6. Vorige week in de abortus kliniek heb ik weer de meest vreselijke verhalen gehoord. Een meisje was een half jaar ouder dan ik. Ze had een dochtertje dat ze uiteraard graag zou willen zien opgroeien maar was zelf ongeneselijk ziek. De dokter had gezegd dat ze absoluut niet zwanger mocht worden omdat dat haar leven zou kosten, maar ondanks goede voorzorgsmaatregelen werd ze toch zwanger. Nu, in de abortus kliniek bleek ze te lang zwanger om nog een abortus te mogen laten doen. Ik ben altijd een beetje opgelucht als mensen geen abortus meer mogen doen wat dan maakt het begeleiden gemakkelijker. Deze keer was het anders, nog nooit was het zo zwaar om het nieuws te vertellen. Gelukkig was de conclusie van ons gesprek dat er Iemand is met een plan, een plan dat wij vaak niet begrijpen maar wat onmogelijk veel beter is dan onze eigen dromen.

7. Mijn vlucht wordt omgeroepen en ik moet gaan. Hopelijk komt de volgende blog uit Uganda