Vakantie in Nederland...

Zomervakantie! (In Nederland, hier is het winter) Een tijd van reizen, afscheid nemen en mensen na een lange tijd weer zien. Een tijd van nieuwe landen en steden ontdekken en daarna weer thuis komen en dankbaar zijn voor je eigen huis. Een tijd waarin de ‘echte wereld’ even stil staat. Zuid Afrika gaat nu ook door zo’n tijd. Het WK is bijna afgelopen en de afgelopen weken zijn heel bijzonder geweest. Kaapstad loopt over van de toeristen, er is een supersfeer en kleur maakt even niet zo heel veel uit. Of je nu zwart of blank bent, je vuvuzela klinkt hetzelfde en je staat als één man achter Zuid Afrika. Eerst was het bafana bafana (het Zuid Afrikaanse elftal) waar iedereen vol trots over sprak, maar nu is het meer Zuid Afrika in het algemeen. De organisatie, de trots dat het ‘hier’ is, dat gevoel van ‘we laten de wereld hier toch maar mooi even zien wat Afrika kan’. De afgelopen weken stond de normale wereld even stil, alles leek om het voetbal te gaan. Zelfs mijn cliënten, die met een crisiszwangerschap toch wel wat anders aan het hoofd hadden, vragen me welk land ik support en wie ik denk dat gaat winnen. Er is een groot gevoel van eenheid en ik hoop dat dat gevoel blijft als de teams vertrokken zijn en de voetballen weer ingeruild worden voor de, hier veel populairdere, rugbyballen. Ik hoop dat de eenheid niet draaide om de sport maar dat het een dieper gevoel van herkenning en wederzijds respect heeft opgeroepen. Want dat heeft Zuid Afrika nodig als het stammenstrijd en apartheid écht wil overwinnen!

Het project in Belhar, waar ik eerder over schreef was ook een groot succes. Vooral de vrijdagavonden waren populair en ik vond het erg bijzonder dat niet alleen jongeren, maar ook ouders uit de community kwamen. Vaak hadden ze een pak suiker, koffie of een zak chips bij zich als bijdrage voor wat we voor hun jongeren deden. Dit was voor mij een teken dat er toch nog ouders zijn die betrokken zijn bij hun kinderen. We hadden concerten, dans en drama. Lekker eten en veel gezelligheid. Ik wil iedereen bedanken voor jullie gebed, aanmoedigende woorden en financiële bijdrage. God voorziet en dat heeft hij ook nu weer laten merken. Er was een vaste groep jongeren die steeds terug kwam, met hen willen we een Bijbelstudiegroep beginnen. Je merkt dat de behoefte er is maar dat er niemand is die hen daarmee kan helpen. Ik ben erg enthousiast over dit nieuwe project, het is zo gaaf om met samen met deze jongeren Gods weg te bewandelen en zijn wil te leren kennen!

Ik wens jullie allemaal een fijne vakantietijd, of jullie nu weg gaan of thuis blijven…

Liefs Anneke