De afgelopen drie dagen heb ik les gegeven op een schooltje in Nyalenda, de sloppenwijk tegenover ons huis. Nyalenda is een grote wirwar van straatjes, slootjes, weilandjes en marktjes. Er alleen de weg vinden is nagenoeg onmogelijk. De schaarste aan fatsoenlijke gebouwen is enorm en om deze reden is de school gevestigd in een oud fabriekspand. De vindingrijkheid van de leraressen en kinderen is verbazingwekkend, geld voor posters is er niet en daarom wordt er maar geschilderd op gebruikte rijstzakken. Een voetbal is te duur en daarom wordt er gespeeld met een bal van kapotte plastic zakken. Ik denk niet dat de kwaliteit van het onderwijs daardoor per defenitie onderdoet aan de westerse kwaliteit want er is een enorme passii onder de onderwijzers voor de kinderen en het lesgeven.. mooi om te zien.
Morgen gaan we naar Ombeyi, deze keer is er geen team en moeten we zelf ons vervoer regelen, eerst met de bodaboda (fietstaxi), dan met de mtatu (lees: 14persoonsminibusje waar minstends 20 mensen inzitten) en dan nog weer een eind met de bodaboda... De afgelopen dagen heeft het enorm veel geregend en we werden gewaarschuwd dat het dorp wel eens veranderd kon zijn in een grote modderbende. Om onszelf daartegen te beschermen hebben we preventief mooie zwarte regenlaarzen gekocht. Toen ik ze aanpaste in de winkel en voor de grap vroeg aan de verkoper of ze mooi genoeg waren om aan te trekken naar een feest zei hij heel serieus en met een flirterige blik dat het me prachtig stond.. ik zal morgen een foto posten om na te gaan of jullie daar ook zo over denken.
Liefs Anneke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten