Stammenstrijd en vriendjespolitiek...

Een combinatie van ‘Kenia’ en ‘politiek’ zorgt altijd voor interessante verhalen.
De grootste hobby van de gemiddelde Keniaanse man is politiek en de dagelijkse krant staat vol met politieke columns, analyses en cartoons. De meeste meningen zijn gefundeerd op de mening van de stam waarvan men deel uitmaakt en dat maakt dat de mening meestal voorspelbaar maar wel heel erg heftig is.
De huidige president is van de Kikuyi-stam en daarom, volgens de Luo’s, een inhalige, luie dikzak die alleen maar aan zichzelf en zijn eigen stam denkt.
In december zijn de volgende verkiezingen, en Raila is in Kisumu de grote favoriet. De meeste mensen hebben geen flauw idee waar hij precies voor staat maar het feit dat hij Luo is is genoeg om stemmen te winnen.
Interessant citaat van een fietstaxi-driver:’ Raila zal de beste president zijn die Kenia ooit gehad heeft. Hij zal een einde maken aan het stammenstrijd. De Luo-stam zal vanaf dan de belangrijkste stam zijn en al het geld voor ontwikkeling zal naar onze provincie gaan. De Kikuyu-mensen zullen niets meer krijgen want die hebben al genoeg gehad de afgelopen maanden’
Hoezo einde van de stammenstrijd? In mijn oren klinkt het als een vernieuwde versie van de verdeling van de machtsposities… maar ik houd wijselijk mijn mond, kritiek geven op Raila is vragen om problemen.

Vandaag was overigens niets te merken van de algemene afkeer van Kibaki. Hij kwam vanochtend naar Kisumu om een show te openen en heel de stad was in rep en roer. Alle straten waren versierd met vlaggen, de straten zagen er zo schoon uit dat het leek of ze met een tandenborstel gepoetst waren en mensen praatten over niets anders dan over de komst van de president. Ik was vanochtend al vroeg in Kisumu-stad en hoewel het nog uren zou duren voor hij zou arriveren stonden er overal al politiemannen. Overal reden dure regeringsauto’s. Ik heb me laten vertellen dat Kibaki meer verdient dan George Bush. Ik weet niet of het waar was maar het staat vast dat Kenia belachelijk veel geld uitgeeft aan haar regering. De grootste huizen, de nieuwste auto's en de duurste restaurants staan gratis klaar voor de uitverkorenen die toevallig goed zijn in het uitbuiten van hun vlotte babbel en de juiste vriendjes hebben..

Ik kan me er maar beter niet te boos om maken want het is niet een situatie die ik kan veranderen. Wat ik wél kan veranderen is de kennis van Keniaanse pubers met betrekking tot seksualiteit, relaties en Gods liefde. Volgende week is er een soort conferentie waar we iedere dag mogen spreken dus dat ga ik nu voorbereiden.
Tot de volgende blog!
Anneke