 |
| (Bron www.zapiro.com) |
Ik heb politiek altijd
erg interessant gevonden. Het bijhouden van verkiezingspeilingen doe ik met het
enthousiasme van een voetbalsupporter. En toch, toen ik in Nederland woonde vond
ik verkiezingen in buurlanden nooit verschrikkelijk interessant. Misschien ligt
het aan mijn niet toerijkend inzicht in Europese politiek maar ik had altijd
het gevoel dat het niet erg veel uitmaakt wie er aan de macht zou komen (zolang
het geen extreem links of rechtse fanaticus zou zijn natuurlijk). Vandaag zijn
er verkiezingen die ik wel met veel interesse volg. Buurland Zimbabwe gaat naar
de stembus om de regeringsleider voor de komende 5 jaar te kiezen. De vorige
verkiezingen gingen gepaard met veel geweld en de vraag of Mugabe die al sinds
1980 aan de macht is, wel echt en eerlijk gewonnen had. Je zou denken dat de nu
89-jarige president, die het hoofd is van een verdeelde politieke partij, in
een land dan maar langzaam omhoog klimt uit een van de meest legendarische economisch
ineenstorting van de afgelopen jaren zichzelf een pensioen zou gunnen en deze
verkiezingen zou gebruiken om terug te treden. Maar niets is minder waar. Gisteren heeft
Mugabe gezegd dat hij zal terugtreden als hij verliest, dat klinkt als niet
meer dan logisch bij democratische verkiezingen maar deze leider wordt verdacht
van het kennen van heel wat truckjes om ervoor te zorgen dat hij de
verkiezingen nooit verliezen zal. Die truckjes heeft hij wel nodig want onder
zijn leiding is de ‘broodmand’ van Afrika veranderd in een van de armste
landen. Door zijn regering wordt Zuid Afrika overspoeld met economische vluchtelingen
(schattingen van aantallen variëren van 1 tot 5 miljoen), die hun land lief
hebben en graag weer terug willen, maar dat niet zullen doen voor er een einde
komt aan het bewind van Mugabe. Toen een aantal maanden geleden het nieuws de
wereld in kwam dat Mugabe op sterven lag
werd dat met feestjes op straat gevierd. De teleurstelling toen bleek dat het
toch niet waar was sprak boekdelen. Maar Afrikaanse verkiezingen zijn gek,
ondanks het feit dat hij niet erg populair is zijn er maar weinig mensen die
denken dat Mugabe niet gaat winnen vandaag.
De Zimbabwanen die ik
gesproken heb willen een beter leven, en ze denken niet dat dat gaat gebeuren
zolang Mugabe aan de macht is. Maar in Zimbabwe openlijk toegeven dat je niet achter
hem staat is gevaarlijk. Mugabe dwing de mensen door middel van intimidatie om
op hem te stemmen. Bovendien is er nu al sprake van verkiezingsfraude. Het
spotplaatje bij deze blog komt uit 2011, maar er is niets veranderd. Veel
mensen die op de kieslijsten staan zijn al niet meer in leven of wonen niet
meer in het land, in veel districten zijn meer geregistreerde kiezers dan
inwoners. Allen internationale verkiezingswaarnemers uit Afrika en een paarvan
oorsprong communistische landen zijn uitgenodigd, het ‘westen’ en de VN zijn
geweigerd.
Binnen 5 dagen zullen we
weten wie er gewonnen heeft, Mugabe of zijn belangrijkste uitdager Tsangirai. Ondanks het feit dat Mugabe er niet veel van gebakken heeft weet ik niet of Tsangirai het beter zal doen. Ik
denk dat het uiteindelijk niet zo veel uitmaakt wie er wint, wat veel meer
uitmaakt is hoe het volk en de verliezer zullen reageren. Zimbabwe ligt al op
de bodem, erg veel dieper kan het niet
meer zinken, maar de reactie op deze verkiezingen zal bepalen hoe lang het
duurt voor ze weer uit hun dal zullen klimmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten