7 quick takes...

1.        We hebben druk, maar desalniettemin zeer fijn weekend achter de rug. Zaterdag boodschappen, voetbal, 2 vergaderingen en het bekijken van een huis (een heel leuk huis!) Gisteren kwamen Abigail en Ashton (grote en kleine Ashton, zoonlief is naar de vader genoemd) voor lunch en ’s avonds hadden we een paar vrienden uitgenodigd voor het avondeten en spelletjes… gezellig!
2.        Mijn etens-hoogtepunt dit weekend was de griesmeelpudding met bessensaus die ik voor het avondeten gisteren gemaakt had. Goede jeugdherinneringen, hoewel de pap bijna nooit lang genoeg stond om pudding te worden. In huize Sikkema zijn we dol op warme griesmeelpap. Ik weet niet of de rest het echt lekker vond of gewoon niet heel onbeleefd mijn enthousiasme wilden afkappen maar ze hebben het allemaal opgegeten. Ik heb in ieder geval genoten.
3.         Op dagen als vandaag kan ik maar beter niet op facebook gaan. Iedereen schrijft over warm zomerweer, opwekking en strandtripjes op een fijne vrije dag. De zon schijnt hier ook wel, maar erg warm is het niet en het is gewoon een werkdag. Ach, ik klaag niet, wij hebben genoeg zomerdagen per jaar, zelfs nu de winter er aan komt.
4.        Voor volgende week probeer ik een bijzondere ‘quick takes’ te maken. In plaats van text wil ik voor iedere dag van de week een paar fotootjes plaatsen zodat jullie een beeld kunnen krijgen van de dingen waar ik over schrijf. Ik schrijf het hier zodat ik mezelf er aan kan houden… Nu is er geen weg meer terug.
5.         Afgelopen vrijdag heb ik een belangrijke mijlpaal bereikt op mijn werk. Ik ben namelijk klaar met het verzamelen van data voor mijn eerste eigen onderzoek. Wel erg jammer om afscheid te nemen van alle lieve mensen waarmee ik samenwerkte in het ziekenhuis. Nu begint het analyseren en schrijven, ik laat wel weten als mijn eerste paper gepubliceerd wordt.
6.         Hoewel mijn eigen data verzameling afgelopen is was ik vanochtend toch nog even in het ziekenhuis omdat ik een arts ondersteun met zijn studie. Ik had een gesprek met een paar verloskundigen over de kwaliteit van zorg en hoorde iets wat me aan het denken zette. Bij een vrouw die vanochtend aan het bevallen was werd ontdekt dat de baby het moeilijk had. Hij/zij moest er zo snel mogelijk uit en er werd besloten een keizersnede te doen. In zo’n geval is haast geboden maar de uitvoering liep drie kwartier vertraging op. Deze vertraging werd veroorzaakt doordat er geen administratief medewerker was die de vrouw een formulier kon laten ondertekenen dan haar spullen (telefoon en portemonnee) in een kluisje waren gestopt. Het hebben van een goede administratie is belangrijk, maar moet dat ten koste gaan van de gezondheid van een baby? In wat voor land leven we dat een moeder gedwongen wordt zich meer zorgen te maken over de veiligheid van haar telefoon dan over de veiligheid van haar baby….. Wat is echt belangrijk?
7.         In het Zuid Afrikaanse nieuws gaat het sinds een week maar over een ding, ‘the spear’, een schilderij waarop president Zuma met ontbloot geslachtsdeel stand afgebeeld. Het heeft voor grote controverse gezorgd op vele vlakken en iedereen wil er iets over zeggen. Ik denk zelf dat het vooral aangeeft waar Zuid Afrika als land is, en dat is niet daar waar ze zouden willen zijn. Ik ben geen grote fan van het schilderij maar ik denk wel dat artiesten vrijheid van meningsuiting hebben en dat de president zich hier niet zo druk over had moeten maken. Meer lezen? Nederlands en Engels.

Gefeliciteerd opa!

Vandaag is het mijn opa's verjaardag. 88 is hij geworden, wat een mooie gezegende leeftijd. En wat ben ik blij met mijn opa. Laatst was ik een cd met oude kinderliedjes van Annie MG Schmidt aan het luisteren en ook 'mn opa' kwam voorbij. Het gaat over een meisje dat herinneringen ophaalt aan de leuke dingen die ze altijd met haar opa deed. Ik denk dat haar opa een beetje jonger was dan de mijne want ik kan me niet voorstellen dat mijn opa de dingen zou doen waar ze over zingt. Maar dat maakt mijn herinneringen niet minder kostbaar en mooi. Ik ben  dankbaar dat ik zo veel mooie herinneringen heb aan de leuke dingen die ik met mijn opa gedaan heb.


 Toen ik in het bejaardenhuis werkte klaagde een van de dames waar ik voor moest zorgen vaak over de stramheid van haar botten, haar zere rug en de grote hoeveelheid tabletten die ze moest nemen. Ze zei dan altijd: 'Iedereen wil oud worden maar niemand wil oud zijn'. Gisteren belde ik mijn opa, en toen ik vroeg hoe het ging klonk er eerst een luid gezucht en vertelde hij dat het allemaal niet meer zo gemakkelijk was. Dat had ik ook niet verwacht, op die leeftijd gaat het meestal niet zo gemakkelijk meer. Ik denk dat opa vroeger ook best oud wilde worden, maar dat oud zijn eigenlijk niet zo'n pretje is voor hem. Aan het eind van ons gesprek nam ik afscheid en zei ik dat ik wel snel weer zou bellen, opa grapte: 'volgend jaar op mijn verjaardag?'. Ik beloofde dat ik hem wel eerder zou bellen, en dat ik hoopte dat ik hem volgend jaar op zijn verjaardag ook nog kon bellen...

7 quick takes...

1. Ik kan me niet voorstellen dat het al weer Maandag is. Het weekend was er zo eentje waarin ik van hot naar her reed en eigenlijk helemaal niet rustig aan gedaan heb. Natuurlijk mijn eigen domme schuld, moet ik maar vaker nee zeggen (toch niet helemaal goed opgelet vorige week).
2. Het seminar voor de nonnen was een enorm succes. Ik was verbaasd over de openhied en de durf om vragen te stellen. Maar ook verdrietig door een grote onwetendheid bij sommigen. Voorbeeld? Een van de nonnen wilde me even onder vier ogen spreken zodat ik haar kon uitleggen hoe het kwam dat haar nichtje zwanger was zonder dat ze met een man geslapen had. Dat beweerde ze tenminste. Je zag het verdriet in haar ogen toen ik haar moest vertellen dat dat toch echt een leugen moet zijn geweest.  Ik ben nog een keer uitgenodigd om over zwangerschap en bevalling te praten, ik zal met plezier terug komen!
3. Ik was verbaasd over de hoeveelheid kleren die Woensdagavond meegebracht werden door onze bijbelstudiegroep om te verdelen onder de mensen die het meer nodig hebben dan wij. Wat zijn we verwend, en wat hebben we veel te veel! '
4. Ik ben mijn Zuid Afrikaanse belastingpapieren aan het invullen, het zou allemaal heel gemakkelijk online moeten kunnen maar het blijkt allemaal niet zo eenvoudig. Bestandjes die je moet downloaden kunnen niet geopend worden, de website loopt telkens vast en ga zo maar door. Het zou dus wel een verbetering kunnen gebruiken, helaas is het belastinggeld harder nodig op andere plekken in Zuid Afrika. Hoewel, de meeste mensen zijn van mening dat de belastingdienst de enige overheidsinstantie is die kwaliteit levert. Zal wel iets te maken hebben met het feit dat het geld in het laatje brent in plaats van dat het het land veel kost. 
5. Ik hoor leuke berichten uit Nederland, het weer zou supergoed zijn. Hier is het droog, maar daar is dan ook alles mee gezegt. In sommige delen van het land is het begonnen met vriezen en ook in Kaapstad was het dit weekend zo koud dat ik onder de wonterdeken+fleece nog altijd zat te bibberen. Nu zit ik met twee paar sokken, een dikke sjaal, een wollen jurk en een wollen deken om mezelf warm te houden. En dan moeten we uiteraard de thee niet vergeten. Ideaal, warme handen en warm van binnen. Het is nog maar Mei en de hele winter ligt nog voor ons, bovendien kom ik uit Nederland waar ik echt wel koudere temperaturen meegemaakt heb, ik moet me dus eigenlijk niet aanstellen.... Maar in Nederland hebben de huizen dubbel glas en centrale verwarming, dat is hier dan weer niet. 
6. Zaterdag was de finale van de Champions League, voor de mensen onder ons die het voetbal niet volgen, dat is een van de belangrijkste internationale voetbalwedstrijden. Om Hartmut tot steun te zijn was ik voor Bayern Munchen, maar wat een wedstrijd. Mijn hart stond een paar keer stil terwijl ik niet eens zo heel erg voor Bayern was. Dat beloofd nog wat voor het EK, dat over iets meer dan 2 weken van start zal gaan. Daar zal ik namelijk vanuit de grond van mijn hart een Nederland supporter zijn, hup Holland hup! (grappig detail, Nederland speelt in dezelfde poule als Duitsland, hopelijk is onze liefde voor elkaar sterker dan onze vaderlandsliefde )
7. Heeft er nog iemand leuke ideeen voor activiteiten voor een meidenweekend? Over een maandje hebben we een meidenweekend voor ongeveer 25 meiden tussen de 12 en 18 uit een achterstandswijk. Ik heb er zin in maar er moet nog veel geregeld worden...

Het delen van recepten

Laatst had ik het er met een vriendin, die kok is, over het delen van recepten.  Sommige mensen kunnen heel geheimzinnig doen over de gerechten die ze koken. Als je vraagt naar het recept of de ingrediënten wordt er meegedeeld dat het een familiegeheim is. Ik heb op zich niets tegen familiegeheimen (of toch niet de familiegeheimen die over heerlijke gerechten gaan) maar onze conclusie was dat recepten gedeeld zouden moeten worden.

Ik hoef nooit boterhammetjes met kaas mee te nemen naar mijn werk omdat iedere dag van de week een andere collega verantwoordelijk is voor de lunch. Zo hoef je er zelf niet altijd om te denken en proef je lekkere dingen die andere mensen maken. Het grootste compliment dat je kan krijgen is uiteraard als er naar het recept gevraagd wordt. En dat werd bij onderstaand gerecht gretig gedaan. Het is een heel simpele lunch. Mijn inspiratie voor dit recept haalde ik uit wat ik nog in de kast had staan en wat er in de aanbieding was bij de groentewinkel. De smaken combineren heerlijk en door de aardappels is het ook lekker vullend.

Krieltjes en boontjes salade

•       750 gram krieltjes
•       500 gram boontjes
•       2 dunne lente-uitjes
•       Blikje tonijn
•       1 eetlepel mayonaise
•       1 eetlepel mosterd
•       2 eetlepels witte azijn
•       Peper en zout

Was alle groenten en snij de uiteinden van de boontjes. Kook de krieltjes in de schil tot ze zacht maar nog niet papperig zijn. Kook de boontjes lekker knapperig. Laat alles afkoelen.

Halveer de krieltjes en snij de lente uitjes in dunne plakjes. Meng de krieltjes, de uitjes, de boontjes en het blikje tonijn. Mix in een schaaltje de mayonaise, de mosterd en de azijn samen tot een sausje en roer dit door de salade. Voeg wat meer van de ‘natte ingrediënten’ toe als je de salade te droog vind. Voeg peper en zout toe naar smaak.

Omdat het oog ook wat wil serveerde ik het op een bedje van verse spinazie en maakte ik het af met een paar in plakjes gesneden appels. Ik denk dat ik de volgende keer dat ik de salade maak nog een extra appeltje in stukjes ga snijden om die er ook door te mengen want de fris zoete smaak van de appel gaf de salade net dat beetje extra…

Fijn weekend en eet smakelijk!

7 quick takes.....

1. Dus… Hester is weer weg en het huis voelt leeg. We hebben samen een goede tijd gehad en veel beleefd. De batterij is weer opgeladen. Maar toch is zo’n afscheid ook altijd lastig, het maakte dat ik me ineens weer realiseerde hoe ver de familie wel niet weg is. Dat het gisteren Moederdag was maakte het ook niet gemakkelijker. Ik had graag mijn moeder verrast met een lekker ontbijtje, of een bos mooie bloemen. Gelukkig voor haar kreeg ze deze keer wel een echt zelfgemaakt cadeautje dat Hester mee had genomen in haar koffer.
2. We hebben een drukke week voor de boeg. Het normale werk maar ook veel extra dingen. Vanavond hebben we een evenement in de kerk voor mensen die in de gezondheidszorg werken. Ik heb  meegeholpen om het te organiseren dus zal vanavond ook druk in de weer zijn, wel leuk natuurlijk. Het gaat over efficiënt omgaan met je tijd en nee kunnen zeggen. Ik denk dat ik er wel wat van ga leren.
3. Woensdag gaan we met onze bijbelstudiegroep door onze eigen kledingkasten om te kijken wat we best kunnen missen. De campagne heet ‘warm up winter’, de Zuid Afrikaanse winter komt er aan en het kan dan flink koud zijn. Helemaal voor de vele mensen die in een zelfgebouwd krotje wonen, dat jaarlijks weggespoeld word als het water te hoog staat. Of voor de mensen die op de straat wonen, en die hun eigen kledingkast zijn, alles wat ze bezitten is wat ze aan hebben. De kleding van iedereen in de kerk wordt verzameld en verdeeld over verschillende organisaties. Mooi om zo als kerk handen en voeten aan Gods liefde te kunnen geven.
4. Komende week zaterdag mag ik een ochtend seminar verzorgen voor een wel heel uniek publiek. Een non die ik goed ken heeft me geraagd om een groep noviciaat nonnen tussen de 20 en 30 seksuele voorlichting te geven. De rood blozende wangetjes zullen vast mooi geaccentueerd worden door de witte kappen. Ik ben eigenlijk heel blij dat ik hiervoor gevraagd ben. Ik vind het mooi dat er ingezien wordt hoe belangrijk het is dat deze jonge vrouwen hun eigen lichaam kennen maar ook dat ze kennis zullen hebben om vragen van anderen te beantwoorden. Ik hoop dat ik zaken bespreekbaar kan maken en taboes kan doorbreken.
5. Vandaag is het Abigails verjaardag, ze leest dit wel niet maar op deze manier kunnen nog meer mensen haar digitaal feliciteren. Want dat verdiend ze wel. En vandaar de foto bovenaan de blog.
6. Zaterdagmorgen hadden we onze eerste activiteit met het team waarmee we naar Madagascar gaan. Wat een mooie combinatie van mensen. Het is super om te zien hoe God  mensen bij elkaar gebracht heeft met een specifiek doel. Zo veel verschillende achtergronden en ervaringen kunnen samen alleen maar iets heel moois opleveren!
7. Heartfelt was ontzettend leuk, de meiden hebben genoten. Ik trouwens ook. En ik ga er nog heel lang van nagenieten. Ik heb namelijk een paar schoenen gewonnen omdat ik het meeste mensen meegenomen had, 12 om precies te zijn, en 3 babies.

Nijntje in Zuid Afrika

Kijk eens wat ik deze week in de supermarkt tegen kwam.... Dit is, anders dan de blog van twee weken geleden, wel heel herkenbaar voor een Nederlander. 


Hier is alles goed, behalve dat zusjelief vandaag terug vliegt naar het land van de Nijntje-kaas en klompendragende mensen. 

7 quick takes.....

1. Nog half slapend zit ik deze maandagmorgen voor mijn computer, het is 6 uur, Hartmut is zijn ontbijt aan het eten en ik heb net zijn lunch klaargemaakt. Zo gaat het hier elke morgen. Hartmut moet om 7 uur bij zijn werk zijn en om dat waar te maken gaat de wekker om half 6, lekker vroeg dus. Meestal wordt ik wel wakker maar of ik dan gelijk ook opsta is afhankelijk van wat ik die dag moet doen. Vandaag ben ik dus wel opgestaan omdat we een drukke week voor de boeg hebben waarin veel moet gebeuren.
2. Het is heel gezellig met Hester. We hebben al veel leuke dingen gedaan en genieten van de tijd samen. We doen veel leuke dingen maar Hester gaat ook gewoon lekker mee met alle normale dingen die we doen. Small group, naar het ziekenhuis om te counselen, boodschappen doen… Dit weekend hebben we dingen gedaan die we normaal ook vaak doen maar om dat samen met je zus te doen is natuurlijk extra speciaal.
3. Het is grappig om alle reacties van mensen te zien als ze Hester en mij samen zien. Ik hoef nooit te zeggen dat ze mijn zus is, dat zien ze zo ook wel. Dan lijken we dus toch meer op elkaar dan we zelf denken.
4. Vorige week was het Koninginnedag in Nederland en dat is ook hier in Kaapstad niet helemaal ongevierd voorbij gegaan. Een paar Nederlandse expats en vooral heel veel Nederlandse studenten hadden zich verzameld in een cafe waarvan de eigenaar een Nederlander is. Iedereen in het oranje, alleen maar Nederlandse klassiekers door de luidsprekers en een heel enthousiast publiek. Van ‘Bloed, zweet en tranen’ tot ‘op een grote paddenstoel’, alles werd vrolijk meegezongen.
5. Dit weekend zijn we gaan naar een wijnboerderij gegaan om wijn te proeven en dat te combineren met kaasjes die er goed bij passen. Het was super, de wijngaarden hebben prachtige goudgele en rode herfstkleuren, een waar feest voor het oog. Het wijnproeven had ik al wel vaker gedaan maar het blijft een hele ervaring als ze je uitleggen hoe de wijn gemaakt wordt, wat er zo speciaal aan is en bij wat voor eten het goed past. Volgende keer als er iemand bij ons komt eten kunnen ze een ware gourmet-ervaring verwachten…
6. Deze week is de jaarlijkse vrouwenconferentie, ‘Heartfelt’ in onze kerk. Het is altijd een heel evenement met lekkere hapjes, mooie aankleding, goede sprekers en heel veel cadeautjes. Studenten, in een net pak, halen je op van je auto en begeleiden je naar de feestlocatie, iedereen krijgt een bijzondere behandeling en voelt zich heel speciaal. Ik heb er dit jaar heel veel zin aan, vooral omdat we met onze Bijbelstudie groep geld bij elkaar verzameld hebben om de meiden van het vluchthuis mee te nemen. Het zal zo bijzonder zijn om deze meiden een avond aan te kunnen bieden waar ze zich even geen zorgen hoeven te maken maar waar ze gewoon vrouw kunnen zijn…
7. De tijd gaat snel, ik kan me niet voorstellen dat het al weer Mei is. Over twee maanden zijn we al in Madagascar. Ik kan het me haast niet voorstellen. Er moet nog veel gebeuren om alles in orde te krijgen maar de twee teams zijn erg enthousiast en hebben er erg veel zin in. Wij ook natuurlijk. Ik houd jullie op de hoogte!

Door de ogen van Hester...

Hester (zus) is hier nu bijna een week en we hebben het gezellig. Zo gezellig dat ik er niet aan toe kom om een blog te schrijven. Gelukkig maakt Hester hele mooie foto's en kunnen jullie op deze manier een beetje een idee krijgen van wat we gedaan hebben. Deze foto's zijn Dinsdag gemaakt toen we een uitstapje naar Hermanus maakten. Heerlijk weer, prachtige vergezichten langs de kust, pinguins en zelfs dolfijnen die vrolijk in de golven speelden. Het is denk ik overbodig om te zeggen dat we genoten hebben...