Toen ik vorige week lid werd van de fitness en mijn lidmaatschapsgeld moest betalen kreeg ik te horen dat ik vijf dagen bedenktijd had. Als ik plotseling besloot toch niet lid te willen worden kon ik me binnen vijf dagen terugtrekken en zou ik al mijn geld terugkrijgen. Nu is de fitness niet eens zo heel erg belangrijk, en het bedrag dat ik moest betalen was niet eens zo heel erg groot. Als je een levensbelangrijke beslissing maakt denk ik dat het nodig is dat je tijd krijgt om er echt over na te denken. Om te bedenken of dit echt is wat je wil. Vandaar dat ik erg geschokt ben over de recente veranderingen in het ziekenhuis waar ik werk. We begeleiden daar zwangere meisjes/vrouwen bij het maken van een goede oplossing voor hun ongewenste zwangerschap. De meeste meiden die komen zijn doorverwezen door een lokale kliniek omdat ze hebben aangegeven dat ze een abortus willen. Als ze dan is het ziekenhuis kwamen kregen ze van ons altijd groepscounseling waarin ze uitleg kregen over het hele proces van abortus maar ook over de andere mogelijkheden die er voor hen zijn. Daarna kregen ze begeleidingsgesprek waarin we luisterden naar hun persoonlijke verhaal om zo echt de best passende hulp aan te kunnen bieden. Vervolgens gingen de meiden naar huis en hadden ze nog een paar dagen de tijd om alles tot ze door te laten dringen om daarna echt hun keuze te laten maken.
In Zuid Afrika worden 2e trimesterabortussen(12 tot 20 weken) uitgevoerd door een arts, 1e trimester (tot 12 weken) abortussen kunnen gedaan worden door een gekwalificeerd verloskundige. De verloskundige die het in ons ziekenhuis doet heeft er haar baan van gemaakt en gaat elke dag van de week naar een ander ziekenhuis in Kaapstad om daar abortussen uit te voeren. Per abortus die ze doet krijgt ze een bepaald bedrag dus voor haar is het heel aanlokkelijk om veel abortussen te doen. Om deze reden kon ze ons niet uitstaan omdat we volgens haar aan broodroof doen door meiden nog eens extra te laten nadenken over hun keuze waardoor ze niet altijd terug komen. Het hing al een tijdje in de lucht maar sinds vorige week heeft ze haar zin. De meiden die onder de twaalf weken zwanger zijn komen het ziekenhuis in, krijgen een beetje uitleg en daarna gelijk hun pil die de abortus aan de gang zet. En daar zitten de meiden dan, nog onzeker of ze het echt wel moeten doen, elkaar erdoorheen slepend en zo elkaars beslissing beïnvloeden door groepsdruk. De 5 minuten tussen het praatje in het moment dat je de pil krijgt kun je moeilijk bedenktijd noemen. In het oude systeem hadden ze tussendoor nog een paar dagen tijd om er met ouders of hun vriend over te praten, nu wordt het zo maar even tussendoor gedaan om er zo snel mogelijk vanaf te zijn. In een achterafgang van het ziekenhuis want de schaamte is groot. Gelijk erna worden de meiden naar huis gestuurd, geen gesprek, geen begeleiding. We hebben wijsheid nodig om te weten hoe we met deze verandering om moeten gaan. Het is fijn dat we nu meer tijd hebben om in de meiden met een 2e trimesterzwangerschap te steken, maar ik denk dat de eerdergenoemde meiden ook veel hulp nodig hebben. Juist nu het allemaal zo snel gaat dat ze achteraf pas goed kunnen nadenken over wat er gebeurd is. Het maakt me boos dat ik 5 dagen lang bedenktijd krijg voor een fitnessabonnement, en dat jonge meiden, wanhopig en in shock nog geen 5 minuten de tijd krijgen om te bedenken of ze echt wel een abortus willen….
